Flaporen, ook bekend als afstaande oren, zijn een veelvoorkomend esthetisch probleem waar veel mensen zich zorgen over maken. Veel mensen vragen zich af of flaporen genetisch bepaald zijn en of ze worden doorgegeven aan volgende generaties. Als een ervaren plastisch chirurg wil ik graag dieper ingaan op het onderwerp erfelijkheid van flaporen.
Oorzaken van flaporen
Voordat we de erfelijkheid van flaporen bespreken, is het belangrijk om de oorzaken van deze aandoening te begrijpen. Flaporen ontstaan door een afwijking in de kraakbeenvorming van het oor. Normaal gesproken groeien de oren naar de zijkant van het hoofd in een hoek van ongeveer 20 graden. Bij mensen met flaporen is deze hoek groter, waardoor de oren meer naar buiten staan. Dit kan zowel aan één kant als aan beide kanten van het hoofd voorkomen.
Familiaire voorgeschiedenis
Een veelvoorkomende perceptie is dat flaporen vaak voorkomen in bepaalde families. Hieruit zou kunnen worden geconcludeerd dat erfelijkheid een rol speelt bij het ontstaan van flaporen. Hoewel dit waar kan zijn, is het belangrijk om te onthouden dat er ook andere factoren van invloed kunnen zijn. Sommige families hebben gewoon een hogere kans op flaporen vanwege de combinatie van genetische en omgevingsfactoren.
Het genetische aspect
Onderzoek heeft aangetoond dat flaporen vaak worden doorgegeven via genetische factoren. Verschillende genen die verantwoordelijk zijn voor de ontwikkeling van het kraakbeen in het oor kunnen invloed hebben op de vorm van de oorschelp. Mutaties of veranderingen in deze genen kunnen leiden tot afwijkende kraakbeenvorming en resulteren in flaporen bij kinderen.
Een specifiek gen dat vaak in verband wordt gebracht met flaporen is het TP63-gen. Mutaties in dit gen kunnen leiden tot een verstoorde groei en ontwikkeling van het oor. Daarnaast kunnen ook andere genetische factoren, zoals genen die van invloed zijn op collageenproductie, bijdragen aan de ontwikkeling van flaporen.
Omgevingsfactoren en flaporen
Het is belangrijk om op te merken dat genetica niet de enige factor is die bijdraagt aan het ontstaan van flaporen. Omgevingsfactoren kunnen ook een rol spelen. Tijdens de zwangerschap kan bijvoorbeeld blootstelling aan bepaalde chemicaliën of medicijnen de ontwikkeling van de oorschelp beïnvloeden. Bovendien kan trauma of schade aan het oor tijdens de geboorte of in de vroege kinderjaren flaporen veroorzaken, ongeacht de genetische aanleg.
Risico op flaporen
Als we praten over de erfelijkheid van flaporen, is het belangrijk om te weten hoe groot het risico is om flaporen te hebben als een of beide ouders ook flaporen hebben. Verschillende studies hebben aangetoond dat kinderen van ouders met flaporen een verhoogd risico hebben om ook flaporen te ontwikkelen. Dit suggereert sterk dat erfelijke factoren een rol spelen bij het ontstaan van flaporen.
Behandelingsmogelijkheden
Voor mensen die zich zorgen maken over flaporen, is het geruststellend om te weten dat er effectieve behandelingsmogelijkheden beschikbaar zijn. De meest voorkomende behandeling is otoplastiek, een chirurgische ingreep waarbij het kraakbeen van het oor wordt hervormd om een natuurlijkere vorm te krijgen. Deze procedure kan worden uitgevoerd zodra het oor volledig is uitgegroeid, meestal rond de leeftijd van zes jaar.
Daarnaast zijn er ook niet-chirurgische opties beschikbaar, zoals het gebruik van oorclips of -splints om de vorm van het oor te corrigeren zonder dat er een operatie nodig is. Deze methoden zijn echter meestal alleen effectief bij jonge kinderen en hebben hun beperkingen.
Conclusie
Over het algemeen kunnen we concluderen dat erfelijkheid een belangrijke rol speelt bij het ontstaan van flaporen. Genetische factoren kunnen de vorming van het kraakbeen in het oor beïnvloeden en resulteren in afwijkende oren. Hoewel erfelijkheid een belangrijke factor is, kunnen ook omgevingsfactoren en trauma een rol spelen bij het ontstaan van flaporen. Het is raadzaam om professioneel advies in te winnen van een ervaren plastisch chirurg om de meest geschikte behandelingsoptie te bepalen.
Referenties:
1. R. C. Mulliken en J. Glowacki. "Heredity in Otic Plaatsen: Clinical Significance." Ciliary anomalies. Charles C. Thomas, Publishers, 1978:259. 2. Weber, S. M. A. en C.L.P. Lymphatic Pathology in Congenital Malformaties.", Ward, E. Healing Studies, 1989, Surgical Notes 21:1 gek , 9. Cheng, Eric T., en Ian T. Jackson. Family Aggregation of Klinisch Studies Geboren met Vriesland, 2010:15.
